Dolduramadığım Boşluklar

"Elimde olsa zamanı şu anda durdururdum!"

Son iki senedir aynı şeyi düşünüyorum. Zaman dursa, daha fazla büyümesem, yaşlanmasam, saçlarım beyazlamasa...

Hayır hayır, yaşlanmak falan değil derdim aslında.

Birer birer gidiyorlar...

Ben yaş aldıkça onlar tünelin ucundaki ışığı görmeye daha çok yaklaşıyorlar...

Oysa ki daha yeni gelmiştik!?!? Daha yeni evlendim, en güzel yıllarımın daha başındayım... Onlarla paylaşacağım o kadar çok şey var ki hala! Nereye???

"Emine Halayı kaybettik" yazdı kardeşim bir chat ekranına... Öyle baktım boş boş, bomboş...

Babamın halasıydı, 3-5 yılda bir ya görürdük ya görmezdik... Tam bir Anadolu kadını! Genç yaşta eşini kaybetmiş ama 3 erkek çocuk yetiştirmiş, torun çocukları görmüş, dağ gibi bir kadın... Saflığın eşanlamlısı...

Hani bazı yaşlı kadınlar vardır şeker gibi, lokum gibidir, insanın sarılıp, yumuşaklığına gömülesi gelir. Öyle şeker bir kadındı Emine Hala... Ölümü hiç yakıştıramayacağın türden... Onunla ilgili anılarım hep gülüşmelere vesile...

Çok hastaydı son zamanlarda... Allah yanına alıp acısını dindirdi diye kendimizi avutuyoruz... Yine de gittiğine inanmak zor...

Işıklar içinde, huzur içinde yat Eminoş...